Dodatkowe formy terapii
Zajęcia rehabilitacyjne i ogólnorozwojowe
-
zajęcia grupowe „Ćwiczenia przeciwdziałające bólom kręgosłupa”
-
zajęcia grupowe „Ćwiczenia przeciwko płaskostopiu”
-
zajęcia grupowe „Ćwiczenia ogólnousprawniające”
-
zajęcia na siłowni na czterostanowiskowym atlasie – uczestniczą w nich osoby, u których nie pojawiły się przeciwwskazania medyczne. Głównym celem zajęć jest wzmacnianie siły mięśniowej i wydolności fizycznej organizmu oraz kształtowanie nawyku aktywnego sposobu spędzania czasu wolnego.
-
aerobik – zajęcia odbywają się 1 raz w tygodniu. Zajęcia te są szczególnie wyróżniane przez uczestniczki WTZ Krzemień. Ponieważ wśród uczestniczek znacznie wzrosła świadomość dbania o własne ciało, oprócz stosowania odpowiedniej diety, skutecznym sposobem zmniejszania nadwagi stały się systematyczne ćwiczenia ruchowe przy muzyce;
-
nauka i doskonalenie gry w tenisa stołowego
-
zajęcia z wykorzystaniem bieżni elektrycznej
-
rehabilitacja indywidualna obejmująca zindywidualizowane zestawy ćwiczeń i zaleceń rehabilitacyjnych dostosowanych do aktualnych potrzeb uczestnika
-
udział w zawodach Olimpiad Specjalnych i imprezach sportowych.
Zajęcia z psychologiem
-
zajęcia grupowe o charakterze gier psychologicznych
-
zajęcia grupowe z elementami metody V. Sherborne
-
zajęcia w małych grupach o charakterze pogadanek, na których są tematy wynikające z aktualnych potrzeb uczestników lub zgłaszane przez terapeutów, m.in.: umiejętność poradzenia sobie w konkretnych sytuacjach, seksualność, higiena osobista, rozmowy o świętach, zachowywanie podstawowych zasad bezpieczeństwa podczas samodzielnego poruszania się po mieście czy nawiązywania kontaktu z osobami nieznajomymi.
-
zajęcia indywidualne – mające na celu: nawiązywanie, pogłębianie i podtrzymywanie kontaktu z każdym uczestnikiem, rozwijanie procesów poznawczych, podtrzymywanie umiejętności pisania i czytania, uruchamianie energii w uczestnikach, którzy samoistnie nie potrafią wykorzystać swojego potencjału.
Zajęcia terenowe
Treningi samodzielności
Jest to terenowa forma rozwijania samodzielności polegająca na tygodniowych wyjazach 6 -7 osób z niepełnosprawnością z 2 asystentami, gdzie przez cały dzień trenują one samodzielne wykonywanie wszystkich czynności życia codziennego ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji wymagających nawiązywania komunikacji z nieznajomymi ludźmi. Celem organizacji treningów jest:
-
umożliwienie podopiecznym czynnego uczestnictwa w szerokim spektrum codziennych sytuacji społecznych
-
prezentacja możliwych sposobów radzenia sobie w konkretnych sytuacjach społecznych.
-
wyzwalanie inicjatywy do komunikacji podczas pełnienia różnych ról społecznych (klient, osoba prosząca o pomoc, kolega).
Wyjazdy te umożliwiają osobom niepełnosprawnym podejmowanie następujących działań:
-
czynne uczestnictwo w przygotowaniu wyjazdu: planowanie, zapoznanie się z możliwościami dojazdu i rozkładem jazdy autobusów, podjęcie decyzji o rodzaju zajęć podczas wyjazdu.
-
przejazd i powrót: samodzielny zakup biletów, kontrolowanie trasy, umieszczenie bagażu, nawiązanie rozmowy z kierowcą, zakwaterowanie w miejscu pobytu
-
pobyt – podejmowanie decyzji dotyczących planu dnia, jadłospisu, spędzania czasu wolnego
-
samodzielne wykonywanie jak największej ilości czynności: samoobsługa, przygotowanie posiłków, robienie zakupów, zakup biletów i umiejętność zachowania się na pływalni, złożenie zamówienia i zapłata w restauracji, wykupienie jazdy konnej, pytanie o drogę, proszenie o pomoc, utrzymywanie porządku, podejmowanie decyzji o spędzeniu czasu wolnego.
Nauka samodzielnego poruszania się i orientacji w mieście - specjalistyczny program szkoleniowy dla osób z niepełnosprawnością intelektualną.
Program ten po raz pierwszy był realizowany w drugiej połowie 2003 roku wśród 15 uczestników Pracowni „Krzemień”. Głównym założeniem programu było rozeznanie w umiejętnościach i możliwościach osób upośledzonych umysłowo w aspekcie samodzielnego poruszania się po mieście oraz uzyskanie od specjalisty koordynującego zadanie, wskazówek do dalszej pracy. Program powstał w wyniku przekonania, iż przyczyną bezradności osób upośledzonych umysłowo w większości sytuacji społecznych jest nie tylko ograniczenie intelektualne, lecz przede wszystkim bardzo małe i zazwyczaj bierne uczestnictwo w tych sytuacjach. Najczęściej brak podstawowej wiedzy i praktycznego doświadczenia uzależnia funkcjonowanie osób upośledzonych umysłowo od innych ludzi i nie jest czynnikiem wyzwalającym wykazywanie inicjatywy czy podejmowanie działań wymagających samodzielnego działania.
Uczestnictwo osób upośledzonych w programie nauki samodzielnego poruszania się po mieście miało być realną szansą na zwiększenie autonomii w funkcjonowaniu, pełniejsze i aktywne uczestnictwo w życiu społecznym, wzbogaceniem wiedzy o praktyczne doświadczenia i w efekcie poprawę jakości życia, wynikającą z poczucia sprawczości, zwiększenia poczucia własnej wartości oraz przydatności społecznej.
W trakcie realizacji zadania wykonane zostały wielorakie działania terapeutyczne:
-
uczestnicy zapoznali się z zasadami bezpieczeństwa przy: przechodzeniu przez pasy, korzystaniu ze środków komunikacji miejskiej, pytaniu o drogę osób nieznajomych
-
omawiali wraz ze specjalistą od orientacji w przestrzeni, psychologiem, logopedą sposoby zachowania się w hipotetycznych sytuacjach, w których mogą się kiedyś znaleźć: zmiana trasy tramwaju, odłączenie się od grupy lub utrata orientacji, pytanie o drogę;
-
pokonywali trasy dom-pracownia ,początkowo z pełnym nadzorem specjalisty. Po kilku sesjach pięciu uczestników dojeżdżało z domu do pracowni w towarzystwie terapeuty obserwującego postępowanie uczestnika „z ukrycia”;
Opisane powyżej zajęcia terenowe, realizowane były według autorskich programów, które powstały w Pracowni „Krzemień” w odpowiedzi na aktualne potrzeby niepełnosprawnych intelektualnie uczestników.